เรื่อง  การประชุม ACD กับอนาคตของเอเชีย

การประชุมสุดยอดกรอบความร่วมมือเอเชีย (Asia Cooperation Dialogue - ACD) ริเริ่มโดยประเทศไทยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 เพื่อให้เป็นเวทีที่ผู้นำของประเทศเอเชียได้มาพบและแลกเปลี่ยนวิสัยทัศน์และประสบการณ์นำไปสู่กิจกรรมที่มุ่งให้เอเชียเติบโตอย่างยั่งยืนและมีความเชื่อมโยงกัน ซึ่งจัดขึ้นทุก 3 ปี โดยมีคูเวตเป็นเจ้าภาพการประชุมสุดยอด ACD ครั้งแรกในปี 2555

สำหรับการประชุมสุดยอดกรอบความร่วมมือเอเชีย (Asia Cooperation Dialogue - ACD) ครั้งที่ 2 ระหว่างวันที่ 8 – 10 ตุลาคม ที่ผ่านมานี้มีประเทศไทยเป็นเจ้าภาพ โดยพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีเป็นประธานการประชุมและ    มีผู้แทนจาก 33 ประเทศทั่วภูมิภาคเอเชียเข้าร่วมด้วย ซึ่งการประชุมครั้งนี้จะเป็นการส่งสัญญาณให้ประชาคมโลกได้เห็นว่าเอเชียพร้อมแล้วที่จะเติบโตอย่างครอบคลุมและ          เป็นเอกภาพ ผนึกกำลังเป็นหนึ่งเดียว ภายใต้วิสัยทัศน์ความร่วมมือเอเชีย ค.ศ. 2030 (ACD Vision 2030) ซึ่งเป็นการประกาศเจตนารมณ์ของผู้นำ ACD ที่จะพัฒนาเอเชียไปสู่การเจริญเติบโตอย่างครอบคลุมและยั่งยืน มีความเชื่อมโยงอย่างไร้รอยต่อ มีความมั่นคงและสันติภาพ มีประชาชนเป็นศูนย์กลาง มีพลวัตทางนวัตกรรม การวิจัยพัฒนา มีทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพและขีดความสามารถในการรับมือกับความท้าทายใหม่ๆ ของโลก ในอีก 14 ปีข้างหน้า โดยมีเป้าหมายและทิศทางที่จะสร้าง “ประชาคมเอเชีย” ในอนาคต

เพื่อให้บรรลุวิสัยทัศน์ดังกล่าว จะมีการผลักดันความร่วมมือใน 6 ด้านหลัก ได้แก่ ความสัมพันธ์ระหว่างความมั่นคงทางอาหาร น้ำ และพลังงาน ความเชื่อมโยง วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีและนวัตกรรม การศึกษาและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ วัฒนธรรมและการท่องเที่ยว และส่งเสริมแนวทางสู่การพัฒนาที่ทั่วถึงและยั่งยืน เน้นความเป็นหุ้นส่วนของทุกภาคส่วน ซึ่งไทยได้เสนอตัวเป็นประเทศผู้นำในเสาหลักด้านแนวทางสู่การพัฒนาที่ทั่วถึงและยั่งยืน ทั้งนี้ ไทยให้ความสำคัญและผลักดันมาโดยตลอดในช่วงที่เป็นประธาน ACD และกลุ่ม 77 ซึ่งไทยจะไม่เน้นการพัฒนาประเทศที่การ

เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างเดียว แต่ได้คำนึงถึงคุณภาพความสมดุลและความสุขของประชาชนด้วยตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (SEP) ของไทย ที่มุ่งให้เกิดความเป็นเอกภาพระหว่างมิติของการพัฒนาด้านเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตามแต่ละประเทศก็มีจุดแข็ง บริบทการพัฒนาและขีดความสามารถ ตลอดจนข้อจำกัดที่แตกต่างกัน แต่ละประเทศจึงต้องมีแนวทางที่เหมาะสมกับตนเอง แต่ประเทศสมาชิกต่างก็มีประสบการณ์ องค์ความรู้ที่สามารถแบ่งปันแลกเปลี่ยนเพื่อช่วยเสริมซึ่งกันและกันได้ การผสมผสานความแตกต่างและความแข็งแกร่งของประเทศสมาชิก เพื่อผนึกพลังสร้างความแข็งแกร่งยิ่งขึ้นร่วมกันของเอเชีย

อนาคตที่จะผลักดันให้เกิด “เอเชียหนึ่งเดียว หลากหลายในพลัง” มีความเป็นไปได้อย่างแน่นอน หากประเทศสมาชิกร่วมกันกำหนดทิศทางและเป้าหมายของความร่วมมือที่ชัดเจน นำพันธสัญญาเพื่อความร่วมมือต่างๆจากประชุมไปปฏิบัติจริง รวมถึงการพัฒนากรอบความร่วมมือที่ต้องมีอย่างต่อเนื่อง โดยในการประชุม ACD ครั้งที่ 3 ได้มีการกำหนดแล้วว่า อิหร่านจะเป็นเจ้าภาพจัดการประชุม โดยมีสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ในฐานะประธานใหม่ของเอซีดี